Sposób na określenie wieku jedwabnych tkanin

Sposób na określenie wieku jedwabnych tkanin

Naukowcy z amerykańskiego Smithsonian Institution zauważyli, że liczące sobie setki lat włókna jedwabiu zawierają białko pochodzące z kokonów jedwabnika. Badając stopień rozkładu tego białka można określić wiek tkaniny, która została wykonana z jedwabiu – informację tę znajdziemy w czasopiśmie Analytical Chemistry.

Mehdi Moini wraz ze współpracownikami ze Smithsonian Institution mieli z zadanie określenie czy egzemplarz tkanin z Fonteineblu pochodzi z lat 1540-tych, czy jest tylko kopią zrobioną tydzień wcześniej. Do zbadania wieku tkanin nie można było użyć znanego datowania za pomocą izotopu węgla C-14 ponieważ pobranie odpowiednio dużej próbki w widoczny sposób uszkodziłoby tkaninę.

Rozwiązaniem okazało się zanalizowanie stopnia degradacji aminokwasów budujących białko zawarte w jedwabiu. Wraz ze starzeniem się jedwabiu izomery L aminokwasów przechodzą w odmianę D. Określając stosunek ilości izomeru D do izomeru L można określić z dokładnością do 50 – 100 lat wiek tkaniny z jedwabiu. Metodę określania stosunku aminokwasów D/L stosowali już archeolodzy do określania wieku pochodzących ze starożytności zębów i kości.

Moini uprościł tę metodę badawczą poprzez zastosowanie techniki CE-MS, czyli sprzężonej ze spektrometrią mas elektroforezy kapilarnej, dzięki czemu otrzymał wyniki już po 20 minutach, przy pobraniu jedynie mikroskopijnego fragmentu jedwabnej tkaniny o wadze 100 µg. Przed samą analizą CE-MS potrzeba było tylko 2-godzinnego przygotowania próbki w 110 st. C dla przeprowadzenia hydrolizy kwasowej białka i wydzielenia kwasu asparaginowego, który posłużył do określenia wieku tkaniny. Za pomocą CE-MS otrzymano również stosunek D/L dla 11 aminokwasów.

Więcej w artykule: Dating Silk By Capillary Electrophoresis Mass Spectrometry

(pj)