W świecie druku 3D powszechnym problemem jest stan, gdy drukarka odkłada krople, czasami połączone cienkimi sznurkami materiału, a nie stałym strumieniem. Jack Forman, absolwent MIT Media Lab, opracował sposób na przekształcenie tej wady w metodę drukowania przedmiotów o właściwościach podobnych do tkaniny.
Forman nazywał metodę DefeXtiles.
Autor przedstawił teksturę podobną do dzianiny z siateczki. Tym, co odróżnia DefeXtiles od innych drukowanych materiałów, jest to, że są one znacznie cieńsze i mogą zawierać obrazy i tekst w kształtach 3D. Cieńsza konstrukcja sprawia, że jest lżejsza i relatywnie tania w druku.
Absolwent MIT zaprezentował swój projekt DefeXtiles na sympozjum Association for Computing Machinery poświęconym oprogramowaniu i technologii interfejsu użytkownika.
Foreman i jego koledzy z grupy badawczej Tangible Media zademonstrowali już kilka wiarygodnych zastosowań, takich jak odzież, zasłony, siatki i miękkie bariery. Twórcy podkreślają, że efekt możemy osiągnąć nawet w podstawowych drukarkach, bez specjalnej inwestycji w sprzęt czy oprogramowanie.
Przedstawione rozwiązanie ma duży potencjał zwłaszcza w dziedzinie medycyny.
(KB)
Kategoria wiadomości:
Z życia branży
- Źródło:
- media.mit.edu; 3dprinting
Komentarze (0)
Czytaj także
-
COPA-DATA Polska uczestnikiem konkursu ,,Krakowski Pracodawca Roku 2020’’
Ruszyła kolejna edycja konkursu „Krakowski Pracodawca Roku" ogłoszonego przez Grodzki Urząd Pracy w Krakowie pod patronatem Prezydenta Miasta...
-
Do czego służy lepkościomierz?
www.wyposazeniemedyczne.plLepkościomierz, inaczej zwany wiskozymetrem jest to urządzenie laboratoryjne do wyznaczania lepkości substancji. Lepkość substancji jest to...