Biotechnologia pomaga w leczeniu SM

Dzięki rozwojowi biotechnologii powstają nowe możliwości leczenia SM ukierunkowane na indywidualne potrzeby chorych. W niedalekiej perspektywie lekarze będą mogli dobierać leki na podstawie profilu genetycznego i obrazu mózgu uzyskanego przy pomocy rezonansu magnetycznego (MRI).

Stwardnienie rozsiane (SM) jest najczęstszym i najpoważniejszym schorzeniem neurologicznym ludzi młodych, a także najczęstszym powodem ich inwalidztwa. Dostępne leki na SM nie są w stanie pomóc wszystkim pacjentom z tym schorzeniem.

Trudność w leczeniu sprawia zmienność stwardnienia rozsianego, zarówno w przebiegu choroby jak i lokalizacji zmian w mózgu oraz ich obrazu w badaniu MR - u niektórych pacjentów mogą przeważać ogniska zapalne, u innych degeneracja włókien nerwowych. Różnice te sprawiają, że nie wszyscy pacjenci reagują na terapię dostępnymi lekami tak, jak można by się spodziewać. Dlatego ciągle trwają prace nad nowymi lekami.

Pierwszym lekiem stosowanym w SM był wyprodukowany z pomocą biotechnologii był interferon beta (IFN-beta). Zarejestrowano go do leczenia pacjentów z SM w 1993 r. Pomaga on ok. 30 proc. chorym. Chorych, u których nie zadziałają starsze leki immunomodulujące (IFN-beta czy octan glatirameru), można leczyć nowszymi, jak przeciwciało monoklonalne o nazwie natalizumab czy pierwszy doustny lek na SM - fingolimod.

Na świecie możliwości terapii SM ciągle się poszerzają. Już niedługo mają być zarejestrowane nowe preparaty o innych mechanizmach działania, jak przeciwciało monoklonalne alemtuzumab czy lek o skrótowej nazwie BG12. Prowadzone są również badania nad pierwszym lekiem, o nazwie anty-lingo 1, który jako pierwszy ma pobudzać naprawę osłonki mielinowej.

(pj)