Co jest tak naprawdę nanomateriałem? - UE podaje odpowiedź

Co jest tak naprawdę nanomateriałem? - UE podaje odpowiedź

Komisja Europejska zaproponowała nową, wspólną definicję nanomateriałów. Zgodnie z zaleceniem KE, są to materiały, których główne składniki mają od jednego do stu nanometrów. Nowa definicja będzie pomocna zarówno ustawodawcom jak i przedsiębiorstwom produkującym nanomateriały – podano w komunikacie przedstawicielstwa Komisji Europejskiej w Polsce.

- Cieszę się, że Unia Europejska jako pierwsza przedstawiła kompleksową definicję nanomateriałów, która będzie powszechnie wykorzystywana do celów regulacyjnych. Zaproponowaliśmy solidną definicję opartą o dane naukowe oraz szerokie konsultacje. W tym niezwykle istotnym sektorze gospodarki przemysł potrzebuje przejrzystych i spójnych ram prawnych, a konsumenci zasługują na dokładne informacje o takich substancjach. To ogromny krok naprzód. Stawiamy czoła potencjalnym zagrożeniom dla środowiska i ludzkiego zdrowia, a jednocześnie zapewniamy możliwość pełnego wykorzystania potencjału nowych technologii – stwierdził europejski komisarz ds. środowiska Janez Potočnik.

Nowa definicja nanomateriału uspójnia szereg definicji, których do tej pory używano w rozmaitych branżach. Jest ona oparta na kryterium wielkości cząstek wchodzących w skład materiału, a nie na kryterium zagrożenia lub ryzyka. Definicja opisuje nanomateriał jako „naturalny, powstały przypadkowo lub wytworzony materiał zawierający cząstki w stanie swobodnym lub w formie agregatu bądź aglomeratu, w którym co najmniej 50 proc. lub więcej cząstek w liczbowym rozkładzie wielkości cząstek ma jeden lub więcej wymiarów w zakresie 1 nm – 100 nm [...]. W określonych przypadkach, uzasadnionych względami ochrony środowiska, zdrowia, bezpieczeństwa lub konkurencyjności, zamiast wartości progowej liczbowego rozkładu wielkości cząstek wynoszącej 50 % można przyjąć wartość z zakresu 1-50 %.

Nanomateriały są obecnie regulowane przez rozmaite instrumenty prawne na poziomie krajowym i europejskim. Definicje powstawały jednak niezależnie od siebie i różniły się w zależności od sektora. Niepotrzebnie obciążało to przedsiębiorców i utrudniało publiczną debatę o zagrożeniach i korzyściach, jakie niosą ze sobą te substancje. Przyjęte zalecenie daje unijnym ustawodawcom podstawę prawną, do której mogą odnieść się przy przyjmowaniu nowych lub wdrażaniu obecnych przepisów dotyczących nanomateriałów. Dzięki przyjętej definicji przedsiębiorstwom łatwiej będzie ocenić swoją dokumentację rejestracyjną w ramach systemu rejestracji substancji chemicznych REACH i dokładnie określić, kiedy powinny uznać swoje produkty za nanomateriały.

Definicja zostanie poddana przeglądowi w 2014 r. z uwzględnieniem postępu naukowo-technicznego.

Więcej informacji na stronie internetowej Komisji Europejskiej.

(pj)