Okryto stabilną strukturę fluorku miedzi (I)

Fluorek miedzi (I), uznawany od wielu lat za niestabilny związek, który jest „brakującym półprzewodnikiem" pomiędzy tlenkiem cynku i azotkiem galu można otrzymać i co więcej będzie on miał inną budowę niż ustalono w prawie 80 lat temu.

Aron Walsh z University of Bath w Wielkiej Brytanii dokonał obliczeń teoretycznych budowy fluorku miedzi CuF. W literaturze związek ten pojawia się tylko w formie krótkiej informacji o jego syntezie w 1933 r. i strukturze sfaleritu. Obliczenia komputerowe pokazały, że taka struktura nie jest stabilna w związku z tym nie udałoby się otrzymać CuF w takiej formie. Dlatego rozpoczęto poszukiwania innych struktur CuF.

Jedną z najstabilniejszych struktur okazała się orientacja liniowych łańcuchów CuF w chiralnym ułożeniu jak dla kryształu cynobru (układ trygonalny). Fluorek miedzi (I) okazuje się mieć optyczne właściwości i przewodność oraz potencjał jonizacji, dzięki którym po dodaniu ZnO lub CuO2 można byłoby stworzyć pasmo typu II, służące do zamiany energii świetlnej w energię elektryczną. Znając stabilną postać CuF można pokusić się o zaprojektowanie drogi jego syntezy.

W opinii Mike Nolana z University College Cork w Irlandii opisanie struktury fluorku miedzi (I) jest dobrym przykładem siły nowoczesnej chemii obliczeniowej, która może służyć do projektowania a następnie syntezy nowych materiałów.

(pj)