Nowa metoda oczyszczania nanorurek

Foto: Baum/NIST

Przestarzała metoda stosowana do oczyszczania próbek białek, która opiera się na ich powinowactwie do wody, znalazła zastosowanie w oczyszczaniu węglowych nanorurek. Naukowcy z National Institute of Standards and Technology (NIST), będący pomysłodawcami takiego wykorzystania znanej od dawna metody zaznaczają, że jest ona szybka, łatwa i tania. Ponadto może być zastosowana szeroko w elektronice i innych dziedzinach.

Nanorurki węglowe są wytwarzane ze zwiniętych warstw atomów węgla ułożonych w sześciokątny wzór przypominający przewód. Niezwykłą cechą nanorurek jest to, że, w zależności od ułożenia linii wiązań wzdłuż albo w poprzek, mogą być dobrymi przewodnikami lub półprzewodnikami. Jednym z problemów związanych z zastosowaniem nanorurek w elektronice jest efektywne uzyskanie pożądanej w danym momencie właściwości przewodnika lub półprzewodnika.

W celu rozwiązania tego problemu naukowcy posłużyli się metodą ciekłej ekstrakcji, stosowaną szeroko przy oczyszczaniu białek. Dwa znajdujące się w mieszaninie polimery o różnym stopniu hydrofobości, w wyniku mieszania rozdzielają się na dwie fazy. Jaśniejsza faza znajduje się na górze. Metoda ta w przypadku nanorurek okazała się skuteczna ze względu na ich strukturę elektronową. Formy półprzewodnikowe są przykładowo bardziej hydrofobowe. Co istotne różnica w dwóch fazach nanorurek jest minimalna, co sprawia pewną trudność. Jednak zważywszy na niższe koszty tej metody w porównaniu do stosowanej metody HPLC (kosztującej średnio 50 tys. dolarów) jest to jak najbardziej opłacalne.

Projekt związany z nanorurkami trwa już kilka lat. Opracowana metoda wydaje się być tą, która najbardziej odpowiada dotychczasowym oczekiwaniom i daje ogromne możliwości dla przemysłu elektronicznego, rozwoju nanoelektroniki i różnego typu aplikacji.

(pj)