AAS w pomiarach zawartości metali w przemyśle farmaceutycznym

AAS w pomiarach zawartości metali w przemyśle farmaceutycznym

W przemyśle farmaceutycznym coraz większą uwagę zwraca się na zapewnienie jakości produkowanych leków. Jednym z jego elementów są analizy na zawartość metali w surowcach i produkcie gotowym. W jednym czasopismie Journal of Pharmacuetical and Biomedical Analysis ukazał się na ten temat artykuł przeglądowy.

W ostatnim czasie bardzo duży nacisk kładzie się na badania substancji czynnych (API), surowców oraz produktów przejściowych stosowanych do produkcji leków na zawartość metali. W wielu tych substancjach występują metale i związki metaliczne, które odpowiadają za niektóre z właściwości leku. Wśród nich są związki bakteriobójcze zawierające żelazo, srebro i złoto, substancje kontrastujące zawierające bar, gadolin, żelazo, mangan, związki zawierające lit i sód stosowane przy schorzeniach psychotycznych oraz oparte na platynie związki stosowane w chemioterapii. Ponadto trzeba uwzględnić fakt, że praktycznie każdy surowiec ma podczas przeróbki kontakt z wieloma metalowymi elementami, które mogą być przyczyną zanieczyszczeń metalicznych.

Zawartość metali w surowcach farmaceutycznych badana jest za pomocą wielu odmian spektroskopii atomowej takich jak:
- płomieniowa spektroskopia atomowa (FAAS lub GFAAS)
- atomowa spektrometria emisyjna z wzbudzaniem plazmowym (ICP-AES)
- spektrometria mas ze wzbudzeniem w plazmie indukcyjnie sprzężonej (ICP-MS)

Ponadto coraz szersze zastosowanie znajdują najnowsze techniki taki jak:
- spektroskopia emisyjna ze wzbudzeniem laserowym (LIBS)
- spektrometria masowa z indukcyjnie sprzężoną plazmą i ablacją laserową (LAICP-MS)

Na całym świecie ze względu na rozpowszechnioną wiedzę na temat toksyczności takich metali jak ołów czy rtęć istnieją uregulowania prawne dotyczące maksymalnych stężeń tych metali w żywności oraz ich emisji do środowiska. Limity te wraz z kolejnymi dowodami na szkodliwość cały czas są ograniczane. Lista metali, których dotyczą przepisy stale się powiększa, do grupy metali takich jak arsen, kadm, miedź, żelazo dodawane są kolejne: bizmut, bor, german, krzem, tellur, polon. Ograniczanie limitów zawartości metali dotyczy również przemysłu farmaceutycznego, gdzie wymagane są coraz lepsze techniki analityczne dzięki którym można wykryć zawartość metali na poziomie ppb.

(pj)