
Chemicy teoretyczni z Autonomicznego Uniwersytetu w Madrycie określili, że cienka nanorurka węglowa tworząca podwójną helisę może być stabilna do temperatury 1000 K. Struktura tego typu znana jest dotąd przede wszystkim w świecie biologii i opisuje budowę DNA.
Nanorurki wykazują wysoką wytrzymałość na rozciąganie i unikalne własności elektryczne oraz są znakomitymi przewodnikami ciepła. Te własności sprawiają, że są stale badane jako obiecujące materiały do zastosowań w wielu dziedzinach nauki i przemysłu. Prowadzone są również prace teoretyczne nad stworzeniem nowych struktur na bazie węgla.
Nanorurki węglowe o średnicy mniejszej niż 3 angstremy są uważane za struktury niestabilne ze względu na duże naprężenia wiązań, które są konieczne, aby utrzymać ich kształt. Zespół naukowców Jose Manuela Garcii de la Vega obliczył, że helisa o średnicy 3,2 angstrema z następujących po sobie pojedynczych, podwójnych i potrójnych wiązań pomiędzy atomami węgla może istnieć w stabilnej formie. Nici helisy są połączone pojedynczymi wiązaniami. Do tego naukowcy przewidzieli widma Ramana, IR i optycznej absorpcji niezwykłych nanorurek, co pozwoli na ich identyfikacje podczas eksperymentów.
(pj)
Kategoria wiadomości:
Z życia branży
- Źródło:
- rsc.org

Komentarze (0)
Czytaj także
-
Nowoczesne materiały dla energooszczędnych konstrukcji: rola kompozytów
Izolacja termiczna stanowi kluczowy element w kształtowaniu efektywności energetycznej budynków, a zastosowanie kompozytów jako materiałów...
-
Tablet przemysłowy a zwykły tablet: kluczowe różnice, które mają znaczenie
Wybór odpowiedniego urządzenia mobilnego do pracy w wymagających warunkach może być trudny. Tablet przemysłowy i zwykły tablet to dwa różne...
-
-
-
-
-
-
Zabezpieczenie BHP na pracy montera - co musisz wiedzieć?
www.automatyka.pl