Nanoszczepionki produkowane w miejscu użycia

Źródło: University of Washington

Określone modyfikacje nanocząsteczek umożliwiają produkcję szczepionek dokładnie w miejscu, gdzie zostają zastosowane. Zazwyczaj szczepionki są tworzone w sposób centralny, daleko od miejsca, gdzie znajduje się pacjent. Oznacza to dodatkowe koszty związane z zapewnieniem odpowiednich warunków transportu (odpowiedniego schłodzenia). Dodatkowo szczepionki charakteryzują się zwykle krótkim okresem ważności, co również ma znaczenie przy ich wysyłce.

Nowy typ szczepionki zaprojektowany w oparciu o nanocząsteczki niweluje powyższe problemy. Pozytywne wyniki badań prowadzonych na myszach dają dużą nadzieję na możliwość ich stosowania u ludzi. Jak twierdzi prowadzący badania profesor François Baneyx z Uniwersytetu w Waszyngtonie – tego typu szczepionka daje lekarzowi możliwość szybkiego reagowania na pojawiające się w danym miejscu ogniska epidemii i poprzez to racjonalnego wykorzystania szczepionek.

Budowa typowych szczepionek oparta jest na słabych patogenach oraz białkach znajdujących się na powierzchni drobnoustrojów. Są one wstrzykiwane do ciała i przygotowują układ odpornościowy do zwalczania danej choroby. Nowa szczepionka zawiera nanocząstki zaprojektowane przy zastosowaniu inżynierii białek, które swym działaniem naśladują proces infekcji i wiążą się z fosforanem wapnia. Nanocząstki działają poprzez kierowanie białek do węzłów chłonnych, w których znajdują się komórki dendrytyczne, aktywujące silną odpowiedź immunologiczną. Dotychczasowe wyniki badań wskazują, że myszy, którym wstrzyknięto nową szczepionkę, charakteryzują się trzykrotnie większą liczbą komórek T, które zabijają patogeny.

Genetycznie zmodyfikowane białka oparte na budowie białek prezentowanych na powierzchni patogenu poddawane są liofilizacji lub odwadnianiu w celu szybkiego otrzymania nanocząsteczki. Tego rodzaju proces otrzymywania szczepionek ma znaczenie w krajach rozwijających się o ograniczonych zasobach.

(pj)