Nanoskopia optyczna

Nanoskopia optyczna

Niemieckim naukowcom udało się opracować mikroskop optyczny pozwalający na obserwację w trzech wymiarach działania żywej komórki w rozdzielczości nano. Kluczem do rozwiązania okazało się zastosowanie amidów rodaminowych jako czynników fluroescencyjnych. Zaletami nowego mikroskopu są bardzo dobra rozdzielczość, dobry stosunek sygnału do szumu oraz stosunkowo krótki czas badania.

Dotychczas rozdzielczość mikroskopów optycznych ograniczona była długością fali światła. Istnieją oczywiście nieoptyczne metody takie jak skaningowy mikroskop elektronowy, jednak nadal tylko przy pomocy mikroskopu optycznego można w pełni obserwować procesy zachodzące w żywej komórce.

Dzięki fluorescencyjnym barwnikom można teraz badać funkcjonowanie poszczególnych części komórki, nawet pojedynczych białek. Nową metodę opracowali: Stefan Hell oraz Mariano Bossi z Max Planck Intstitute for Biophysical Chemistry w Göttingen. Hell otrzymał w 2006 roku nagrodę German Future Prize za koncepcję złamania bariery długości fali przy pomocy mikroskopu STED (stimulated emission depletion microscope). W mikroskopie tym cząsteczki dotąd „niewidzialne” przez standardowy mikroskop ulegają wzbudzeniu fluorescencyjnemu i emitują światło o długości fali dużo większej od 200 nm.

Więcej na temat nowej metody przeczytać można w artykule - Stefan W. Hell et al.; "Photochromic Rhodamines Provide Nanoscopy with Optical Sectioning"; Angewandte Chemie International Edition 2007, 46, No. 33, 6266-6270.

(pj)