Mobilne laboratorium badania nawierzchni dróg

Instytut Badawczy Dróg i Mostów posiada mobilne laboratorium badania nawierzchni dróg, które w sposób nieniszczący pozwala na diagnozę stanu drogi. Standardowe badania wymagają pobrania (wycięcia) małego fragmentu nawierzchni drogi – informuje Polskie Radio.

Tradycyjny sposób pozwalający ocenić, czy nawierzchnia jest dostatecznie wytrzymała, przewidywał odwiercenie jej fragmentu, wyciągnięcie rdzenia, wykonanie sondy, pobranie próbki gruntu. Takie badanie pozwala na bardzo precyzyjne określenie parametrów drogi, jednak informacje te są ograniczone do krótkiego odcinka drogi – nie jest możliwe określenie zmienności tych parametrów na dłuższym odcinku.

Mobilne laboratorium to przede wszystkim ugięciomierz laserowy, zamontowany na naczepie 16-tonowej ciągniętej przez ciągnik siodłowy. Sercem systemu jest belka, na której zamontowane są laserowe dopplerowskie czujniki. Belka jest utrzymywana na specjalnych serwomechanizmach, nie zmienia swego położenia względem nawierzchni, cały czas jest równolegle do nawierzchni. Sygnały z belki zbierane są przez specjalne oprogramowanie, które pokazuje na monitorze parametry: równość podłużna nawierzchni, prędkość pojazdu, wskazania żyroskopu, akcelerometra, temperatury nawierzchni i powietrza i na belce pomiarowej. Minimalna prędkość, przy której możliwe jest badanie to 30km/h.

Niektóre urządzenia laboratorium są w stanie opisać kilka warstw nawierzchni w głąb – tak jest w przypadku badań techniką radarową wynik, który dostajemy wygląda jak skan ultrasonografu.
Zaletą mobilnego laboratorum, jest to że na krótszy czas zajmowany jest pas jezdni, co oznacza krótsze utrudnienia dla kierowców. Nie zawsze da się jednak uniknąć tradycyjnych metod diagnostyki. Od tego roku w GDDKiA są wykorzystywane georadary, ale też nie można całkowicie zastąpić tych badań dotyczących nawierzchni, podbudowy jezdni.

(pj)