Powrót do listy wiadomości
Dodano: 2011-10-20 | Ostatnia aktualizacja: 2011-10-20
Komputerowy model topnienia tworzyw sztucznych
Opracowano nowy model komputerowy do przewidywania procesu topnienia tworzyw sztucznych który pozwoli na wydajniejszą produkcję i obróbkę materiałów.
Do chwili obecnej naukowcy i inżynierowie byli w stanie symulować ruch stopionych, uproszczonych modeli polimerów. Dzięki nowej technice obliczeniowej opracowanej przez europejskich naukowców z Uniwersytetu w Leeds (Wielka Brytania) można symulować zachowanie prawdziwych, splątanych łańcuchów polimerowych występujących np. w polietylenie niskiej gęstości – LDPE.
Naukowcy w swoim modelu matematycznym wzięli pod uwagę mający kilkadziesiąt lat model „tuby” opisujący w jaki sposób łańcuchy polimeru poruszają się podczas płynięcia tworzywa sztucznego z uwzględnieniem rozkładu statystycznego wielkości łańcuchów polimerowych i ich kształtów. Otrzymali w ten sposób narzędzie, które może być wykorzystane w przemyśle do obliczeń zachowania się stopionych, rozgałęzionych polimerów. Kluczem do poprawnych obliczeń było określenie w jaki sposób splątane segmenty polimeru ulegają rozciągnięciu przed tym jak zaczną się poruszać z całą plastyczną masą polimeru, a zatem jakie siły działają podczas tego zjawiska. W skali makroskopowej naukowcy mogą dzięki temu przewidywać dyfuzję i adhezję stopionego polimeru.
(pj)
Do chwili obecnej naukowcy i inżynierowie byli w stanie symulować ruch stopionych, uproszczonych modeli polimerów. Dzięki nowej technice obliczeniowej opracowanej przez europejskich naukowców z Uniwersytetu w Leeds (Wielka Brytania) można symulować zachowanie prawdziwych, splątanych łańcuchów polimerowych występujących np. w polietylenie niskiej gęstości – LDPE.
Naukowcy w swoim modelu matematycznym wzięli pod uwagę mający kilkadziesiąt lat model „tuby” opisujący w jaki sposób łańcuchy polimeru poruszają się podczas płynięcia tworzywa sztucznego z uwzględnieniem rozkładu statystycznego wielkości łańcuchów polimerowych i ich kształtów. Otrzymali w ten sposób narzędzie, które może być wykorzystane w przemyśle do obliczeń zachowania się stopionych, rozgałęzionych polimerów. Kluczem do poprawnych obliczeń było określenie w jaki sposób splątane segmenty polimeru ulegają rozciągnięciu przed tym jak zaczną się poruszać z całą plastyczną masą polimeru, a zatem jakie siły działają podczas tego zjawiska. W skali makroskopowej naukowcy mogą dzięki temu przewidywać dyfuzję i adhezję stopionego polimeru.
(pj)
Kategoria wiadomości:
Z życia branży
- Źródło:
- pubs.acs.org

Komentarze (0)
Czytaj także
-
Do czego służy wagosuszarka?
Człowiek rozumie, że termometr mierzy temperaturę czy ciśnienie – ciśnieniomierz. Ale czy wiemy, do czego służy urządzenie nazywane...
-
Układy sprężonego powietrza w produkcji: projektowanie, oszczędność energii i...
W nowoczesnych zakładach produkcyjnych dobrze zaprojektowana pneumatyka skraca czasy cyklu, upraszcza utrzymanie ruchu i stabilizuje jakość. Od...