Badania starożytnego szkła z użyciem LA-ICPMS

Metoda LA-ICPMS w badaniach szklanych siekier z epoki brązu

Naukowcy z interdyscyplinarnej grupy badaczy późnej epoki brązu (na Bliskim Wschodzie - 1600-1200 p.n.e.) zanalizowali za pomocą spektroskopii indukcyjnie wzbudzanej plazmy z laserową ablacją i spektroskopią mas (LA-ICPMS) szklane topory ceremonialne pochodzące z Nippur w Iraku.

Na części z przedmiotów znaleziono imiona królów, którzy żyli w 14 i 13 wieku p. n. e. Są to pierwsze odkryte na Bliskim Wschodzie przedmioty barwione kobaltem.

Analizy szkła, z którego zrobiono topory, wykonane za pomocą LA-ICPMS skaningowej mikroskopii elektronowej z mikroanalizą dyspersji energii (SEM-EDS) i dyfrakcji rentgenowskiej (XRD) wykazały dużą zawartość tlenku magnezu (MgO) i tlenku potasu (K2O), wtrącenia popiołu z roślin oraz niebieski barwnik składający się z miedzi oraz kombinacji miedzi z kobaltem. Szkło, z którego zrobiono topory, było podobne do tego, z którego robiono przedmioty gdzie indziej, np. w Egipcie oraz w innych obszarach dawnej Mezopotamii. Różnice zauważono w składzie pierwiastkowym i świadczą one o tym, że mieszkańcy Bliskiego Wschodu odkryli i stosowali do barwienia szkła odmienne rudy kobaltu. Dotychczas uważano, że w późnej epoce brązu tylko w Egipcie stosowano rudy kobaltu. Odkrycie to daje nowe spojrzenie na początki wytwarzania szkła przez człowieka.

(pj)