Oznaczanie kwasów halogenooctowych HAA

Kwasy halogenooctowe (HAA) są potencjalnymi rakotwórczymi produktami. Powstają podczas procesu dezynfekcji wód, gdzie chlor szczątkowy może wchodzić w reakcję ze związkami organicznymi, prowadząc do powstania produktów ubocznych oczyszczania wód (DBP) generowanymi podczas procesu chlorowania wody.

Spośród dziewięciu znanych gatunków HAA (HAA9) znalezionych w uzdatnionej wodzie, pięć (HAA5) jest obecnie regulowanych przez amerykańską Agencję Ochrony Środowiska na poziomie 60 µg/L:

• Kwas monochlorooctowy (MCAA)
• Kwas dichlorooctowy (DCAA)
• Kwas trichlorooctowy (TCAA)
• Kwas monobromooctowy (MBAA)
• Kwas dibromooctowy (DBAA)

Pozostałe cztery HAA (kwas bromochlorooctowy (BCAA), kwas bromodichlorooctowy (BDCAA), kwas dibromochlorooctowy (DBCAA) i kwas tribromooctowy (TBAA)) nie są obecnie regulowane, ale monitorowane.

Do tej pory rekomendowaną techniką analizy HAA była chromatografia gazowa z detekcją wychwytu elektronów (GC-ECD). Metody zatwierdzone przez amerykańską Agencję Ochrony Środowiska EPA to: EPA 552.1, 552.2, 552.3 i Standard Method 6251. Są one jednak drogie i czasochłonne.

Tańszą, szybszą i prostszą alternatywę dla techniki GC-ECD opisuje metoda EPA 557. Metoda ta opiera się na chromatografii jonowej (IC) połączonej spektrometrią mas (IC-MS/MS), zapewniając czułą i szybką detekcję bez wstępnego przygotowania próbki. Oto niektóre zalety korzystania z metody IC-MS/MS

więcej na stronie https://anchem.pl/aplikacje/HAA/